Onze geschiedenis

In 1956 werd te Sint-Andries een afdeling van de Scoutsgroep Prins Albert opgericht. Twee jaar later in maart 1958, werd de Scoutsgroep Dominicus Savio opgericht als zelfstandige scoutsgroep, onder impuls van stichter en eerste groepsleider Ides MOULAERT en Aalmoezenier E.P. Ezechiel. In oktober 1959 werd onze groepsvlag ingehuldigd na een plechtige overhandiging door de toenmalige burgemeester Pierre LEYS en na de viering van een H. Mis in de Sint-Baafskerk. De groep startte met 68 leden in 1958. In 1961 waren er al 113 leden.

Savio was in 1962 met meer dan 30 leden aanwezig op het dertig jaar bestaan van VVKS in Antwerpen. Het was een tweedaags feest en de apotheose was een totaalspektakel op het voetbalveld van Antwerp. VVKS had toen 30.000 leden.

De groep is ontstaan door de uitwerking van een actieplan, genaamd “plan 70”, opgemaakt door de VVKS Brugge. Men voorzag een snelle groei van Brugge en omstreken en wenste een degelijke basis om hieraan te kunnen meewerken. Streefdoel was om tegen 1970 het aantal scoutsgroepen in het Brugse sterk te verhogen. Savio kreeg de opdracht om in de westrand van Brugge 2 scoutsgroepen op te richten. De eerste stap was de verdere groei van Savio te Sint-Andries. De jonge groep miste zijn start niet: al na vijf jaar had men vijf takken: kapoenen, twee welpenhorden, jongverkenners, verkenners en voortrekkers. De rekrutering verliep doeltreffend: telkens er zich nieuwe inwoners met kinderen kwamen vestigden in Sint-Andries, kreeg men hun adres via het gemeentebestuur of via de pastoor.

Op 7 januari 1963 kwam de stuurgroep “Plan 70” voor de eerste maal bijeen ten huize Ides MOULAERT. De stuurgroep bestond uit Ides MOULAERT, Omer TIMMERMAN, Edward SCHOONBAERT en Ewald VANCOPPENOLLE. Het tijdschema was kort want tegen eind 1965 moesten er twee scoutsgroepen gevormd worden in Sint-Andries-Varsenare-Sint-Michiels. De plannen om in Varsenare een groep te stichten bleek later niet haalbaar en werden afgevoerd. Als kerngedachte zou men via het rekruteren van jongverkenners tegen eind 1963 in elke parochie (Sint-Baafs, Sint-Andries, Willibrord en Sint-Michiels) 7 jongverkenners hebben, die de basis vormden van de latere op te richten scoutsgroepen. Uiteindelijk zou tegen 1970 drie sterke groepen moeten bestaan in Sint-Baafs, Sint-Andries en in Sint-Michiels. Uit het verslag van 7 januari merken wij op dat een strategie met oprichting van oudercomités, welpen- jongverkenners- en verkennersafdelingen tot in de details was uitgewerkt. Op 31 december waren er op Sint-Baafs 19 jongverkenners, op Sint-Michiels 6 en op Sint-Andries 17. Er werden lijsten aangelegd van de kandidaat-leiders en vele jongeren werden aangesproken om leider te worden bij het VVKS, hiervoor werd de “Voorstam Savio” opgericht die de leiders en voortrekkers van drie groepen nog lange tijd zou bijeenhouden.

Op donderdag 3 september 1964 vergaderde de gemeenschappelijk groepsraad van Savio en St-Hubertus voor de laatste maal ten huize van Leo VANDENBERG. De agendapunten waren: het verdelen van het materiaal, de administratie, het vastleggen van welke scoutsleden bij Savio bleven en welke naar Sint-Hubertus vertrokken, de gezamenlijke organisatie van een scoutsbal in maart 65 en een grote wafelbak op 8 maart 65. Advies om de kampen afzonderlijk te houden, wel op hetzelfde terrein maar na elkaar om reiskosten te besparen. Algemeen werd aangenomen dat splitsing zou gebeuren na Pasen 1965 maar Ides MOULAERT besliste dat dit zou gebeuren met de traditionele overgang op 13 september 1964. De leiding van de welpen werd toevertrouwd aan akela Lieve VANCOPPENOLLE, door Savio afgestaan en de jongverkenners kregen Philippe SCHELSTRAETE als hopman.

Eén van de activiteiten van de “voorstam” was het bijwonen van toneelvoorstellingen in de Korrekelder. Enthousiast keken ze naar de voorstelling van “Dit was Hamlet” een stuk geschreven door Marc FRANCHOO.

Het eerste lokaal was gelegen op de hoek van de Sint-Baafsstraat en de Riethuisstraat. Het was een leegstaand pand dat later werd afgebroken.

Een eigen lokaal werd gebouwd in 1960 in de Alfons Wybolaan. Het bestond uit 2 taklokalen; een welpenlokaal (5 x 9m) en een jongverkennerslokaal (7 x 9 m). Het jongverkennerslokaal had een open haard! De grond waar het lokaal op stond, ligt nog steeds vrij en wordt gebruikt als groentetuin. Het is gelegen in het korte eindje tussen de Burggraaf de Nieulantlaan en de Robrecht van Vlaanderenlaan. Bijna alle materialen, zoals het hout van telefoonpalen, werden gratis geleverd.

In april 1963 werd de oorspronkelijke vzw “Katholieke Jeugdheem Sint-Andries” opgericht. Als voorzitter werd Robert BASSENS gekozen, secretaris werd Nicole VAN PETEGHEM, aalmoezenier toen was Eerwaarde Pater JUVENALIS. Ze had tot doel bij te dragen tot de godsdienstige, zedelijke, lichamelijke en culturele verheffing van de inwoners van Sint-Andries en in het bijzonder de jeugd.

De financiële noden in die tijd werden dynamisch aangepakt; velen herinneren zich nog de Eerst Grote Autorally onder leiding van de heer Gheyle (oudercomité) in augustus 1961. Verder was er nog de wafelbak, de vignetverkoop, het scoutsbal en de groepsfeesten. Een tweede groepsbal organiseerde Savio en Sint-Hubertus in het Jagershof te Sint-Andries (nu Provinciaal Archief) op 6 februari 1965. Het financieel verslag meldt een netto opbrengst van 18.000 bef die netjes onder de twee groepen verdeeld werd. De burgemeester kreeg een salami ten waarde van 30 bef. De keuze van dit geschenk is ons onbekend. In 1979 werd voor de eerste maal een kaasavond ingericht. Het bleek zo’n daverend succes dat die traditie 10 jaar lang stand hield.

In 1965 beslissen de leiders en leden van de voorstam dat een regelmatig verschijnend tijdschrift de teamgeest zou versterken. Ewald VANCOPPENOLLE moest het voortouw nemen. Als romantici kozen wij allemaal voor “Rozen”. Het eerste nummer van “Rozen” verscheen in 1966 en het vierde en laatste nummer in december 1966. De oplage was vastgesteld op 40 exemplaren en werden gratis met een stencil gedraaid in het secretariaat van het bisdom. De rozen waren er wel op tijd maar de doornen verhinderden dat het vijfde nummer verscheen.

Het lokaal zelf werd bij de verhuis naar de Koude Keuken volledig gedemonteerd (keperwanden) en herbruikt bij de bouw van het huidige lokaal.

Savio, dat initieel vooral Sint-Baafs had als wervingsterrein, kende in de jaren ’60 grote uitbreiding over geheel Sint-Andries. Daardoor werd in 1964 vanuit Savio, na Sint-Hubertus, ook een startpatrouille opgericht te Sint-Michiels waaruit enige tijd later Tillegem is ontstaan. Later ontstond Windekind nog uit Savio. Groepsleider in deze periode was Guido LENOIR.

Eind de jaren ’60 moest worden uitgekeken naar een nieuw terrein voor het lokaal. Nog steeds onder impuls van Ides MOULAERT en in nauwe samenwerking met de toenmalige burgemeester van Sint-Andries Pierre LEYS, werd in 1970 voor een duur van 9 jaar een stuk grond gehuurd in het domein de Koude Keuken.

Het huidige lokaal werd gebouwd in 1971, door ouders, leiding en verkenners. Als er één naam speciaal moet worden vermeld bij de toenmalige bouwwerken is het zeker die van Johan Anthierens, toenmalige verkennersleider.

Het tienjarige bestaan vierde de Saviogroep in 1968 met onder meer een optocht van de scoutsharmonie Sint-Leo van de Smedenpoort naar de Abdijbekestraat waar een openlucht concert plaats vond. De volgende dag waren er in de Koude Keuken welpenactiviteiten, hindernisbanen en een modelkamp.

Groepsleider van 1968 tot 1976 was Pol BEUKELAER (Groepsleider-recordhouder in Savio) samen met aalmoezenier Luc DEPREST. Na Pol kwamen Guido D’HOEST, Johan GHEYLE, Geert VONCK en Kris WABBES, tot in de nacht van 30 januari 1983 de geschiedenis van het lokaal er een donkere bladzijde bijkrijgt: DE BRAND!

Savio in zak en as (eventjes). De hoek van het kapoenen lokaal (huidig materiaalkot) was uitgebrand tot in de keuken en het huidige kapoenenlokaal.

Verzekering én subsidies (dankzij een interventie van leider-advocaat Joost DEKLERCK in de Brugse Jeugdraad) werden aangesproken. Beiden samen maakten het mogelijk dat bij de heropbouw een verdieping werd bijgebouwd. De grote werken (timmerwerk en dakbedekking) werden uitgevoerd door aannemers.

De Groepsleiders die na de brand Savio er bovenop brachten waren Carl VAN SIELEGHEM en een groepsploeg met Bart VERSCHEUREN, Johan VERMEULEN en Filip MINNE. Het groepskamp te Mirwart in 1985 was een schitterend hoogtepunt!

Hierna kwam Karel SCHERPEREEL, die Savio naar buiten bracht: een onvergetelijk 30 jaar bestaan (inclusief een optreden met o.a. Kurt DEFRANCQ), een wereldrecord met het grootse munttapijt in 429.661 frankskes en een wereldrecord met de langste papieren slinger. Karel introduceerde ook terug vrouwen in de leiding: Mieke FIEMS, Veerle MEERSCHAERT en Bie ACHTERGAELE. Een experiment dat eenmalig en uitdovend bleek. Zowel in de periode vòòr als na de brand blijft de naam van Luk DEKLERCK onafscheidelijk verbonden met het lokaal. Onbetaalbaar en niet te missen voor Savio.

Groepsleider Bruno SCHUTYSER begon zijn groepsleiderscarrière in 1989 al direct met een nieuwe verbouwing aan het lokaal: het dak van de andere vleugel (leiderslokaal en keuken ) werd volledig vernieuwd door leiders en oud-leiders; weerom een staaltje van zelfwerkzaamheid dat heel veel geld uitspaarde. Toen al was duidelijk dat de keperwandjes hun beste tijd voorbij was. Ook de binnenbeplating was toen al meermaals gelapt en getapt. Dankzij de vele succesvolle financiële acties die Bruno SCHUTYSER organiseerde (denken we maar aan de oudejaarsgala’s in de kasteelschuur van Loppem) werd het voor de volgende groepsleider mogelijk om wat luidop te dromen. Tussendoor werd eveneens het groepskamp te Hechtel-Eksel een succes.

Andries NEIRYNCK kreeg als kersverse groepsleider meteen de vraag gesteld om het 35-jarig bestaan van de groep te organiseren. Wat dan ook gebeurde in september 1993. De nood om de wanden van de lokalen te vernieuwen werd steeds groter en na een jaar van voorbereidingen en financiële acties (een optreden van het Memling Trio, belastingsvrije giften en sponsoringen) was het moment aangebroken om de oude rotte beplanking af te breken. Eind augustus 1996 stond bijna heel de onderste verdieping van het lokaal er bijzonder luchtig bij; de volledige buitenwand van het kapoenen-, welpen-, leiderslokaal, en de keuken verdwenen en in een maand tijd werd de ruwbouw voltooid. Er werd een binnenmuur in cellenbeton (type Ytong) geplaatst met daarop aan de buitenzijde een decoratieve houten beplanking zodat het zicht van het lokaal aan de buitenzijde nauwelijks veranderde. De volledige electriciteits-, water en gasleiding werden opnieuw voorzien en de brandpreventie werd verder opgedreven. Als er iemand is die heel deze verbouwing in goede banen leidde dan is het zeker en vast architect Johan GHEYLE, toenmalig voorzitter van onze VZW Scoutsgroep Dominicus Savio.

“Tussen de Ytongstenen en de nieuwe electriciteitsleidingen “ werd Fréderic Logghe groepsleider. Hij maakte van de heropening van het lokaal met Burgemeester Patrick Moenaert, Jeugdschepen Bernard Logghe en ereburgemeester Pierre Leys een feest en hij maakte toen al allusie op het feit dat Savio voort bouwt, wat uit het vervolg van deze historiek trouwens blijkt. In september 1997 namen Dries VANDENBROUCKE en Steven SLOS het roer over van Fréderic. Na bijna een decennium de VZW Scoutsgroep Dominicus Savio te hebben geleid namen in september 1998 Johan GHEYLE en zijn vrouw Els DEMAREST afscheid van de VZW. Johan is sindsdien Raadgevend Architect van de VZW. Het voorzitterschap werd overgenomen door Andries NEIRYNCK. In september 1998 wijzigde de groepsploeg: Peter-Jan CATRYSSE, Tim COPPEJANS en Wim DEPREZ namen de dagelijkse leiding van de groep op zich. In deze periode werden het welpen- en kapoenenlokaal brandveilig gemaakt voor het overnachten van eigen leden en bezoekers. Dit gebeurde door onze eigen VT onder leiding van Jurgen STRUBBE, Steven SLOS, en Dries VANDENBROUCKE.

In de maand mei van het jaar 1999 besliste het schepencollege dat jeugdlokalen gelijkgesteld werden met hotels, we waren als het ware concurrentie van jeugdhotels. Hierdoor moesten we voldoen aan de strengste normen op gebied van overnachtingen, waardoor we zelf niet meer konden overnachten in onze lokalen. Door een schitterende samenwerking tussen jurist Frederic LOGGHE en architect Johan GHEYLE moest het schepencollege later op deze beslissing terugkomen. Savio zette het stadsbestuur eventjes voor schut. In de zomer van 1999 zag het eerste jaarboek, met een mix van nieuws van Savio van vroeger en nu, het levenslicht. In september ’99 namen Leendert CREYF, Peterjan CATRYSSE en Bert DESCHREVEL het roer over ten midden de bouw van het nieuwe materiaallokaal dat tegenaan het leiderslokaal kwam. Burgemeester MOENAERT en Oud Burgemeester Pieter LEYS zetten op 18 september 1999 de meiboom op de bouw.

In augustus 2000 startten de werken voor de laatste fase van de verbouwing van het lokaal. Het sanitair gedeelte werd uitgebreid om te voldoen aan de eisen van een modern lokaal. Tussenin speelde Benny SCOTT de pannen van het dak tijdens het schitterende optreden op de overgang van 23 september 2002. Na de afbraak van het oude sanitair en het oud materiaallokaal (het aquarium tot aan de brand) door de leiding, startte de bouw van het nieuwe gedeelte waarbij Jurgen STRUBBE, Gerard VERSLUIS en Dirk RONDELEZ enorm veel werk hebben verzet. De grote werken duurden tot de winter van 2000-2001. Deze verbouwing werd gefinancierd dankzij een enorm aantal renteloze leningen van 10.000 BEF. Zonder deze weldoeners was deze bouw onmogelijk. Ze werden dan ook vereeuwigd op het sponsorbord dat bij de opening op 22 september 2001 in aanwezigheid van gedeputeerde Dirk DE FAUW, Schepen Lieve MUS, Burgemeester Patrick MOENAERT en Oud Burgemeester Pieter LEYS werd ingehuldigd.

In september 2001 werden Vincent LOGGHE en Toon COPPEJANS de nieuwe groepsleiders. Vincent bleef een jaartje langer nadat Toon in september 2002 afhaakte. De trend was definitief gezet, geen enkele groepsleider ging nog voor een driejarige duur van groepsleider, het is dan ook geen kleinigheid om de dagelijks leiding van een scoutsgroep op je te nemen, denken we alleen nog maar aan alle administraties die een groep moet bijhouden. Onder hun leiding trokken onze verkenners in het Culturele jaar 2002 naar Salamanca op kamp, deden we een erfenis bij de liquidatie van meisjesscouts Radar en bleef Savio vooral de dynamische jongensgroep die ze sedert haar ontstaan steeds was en dit ondanks de vele beproevingen die ze moesten doorstaan. Savio kreeg dan ook een aantal tegenslagen te verwerken. In een najaarsstorm van oktober 2002 viel een boom tegen de westzijde van het lokaal, met nogal wat schade tot gevolg. Enkel maanden later sloeg het noodlot opnieuw toe. 20 jaar nadat ons lokaal in de as werd gelegd door brandstichting, vernietigden op zondagvoormiddag 2 februari 2003 4 jonge vandalen, als tijdverdrijf, de complete inboedel van ons lokaal. De schade liep op tot in de duizenden EURO’S. Na deskundig speurwerk van de federale politie konden de daders gevat en later berecht worden. Het puin werd geruimd en dankzij de steun van velen, niet in het minst Kurt DEFRANCQ die een benefietoptreden gaf van zijn cabaretoptreden “Kurt Nieuwe Formule, nu nog krachtiger” en een renteleloze lening van de Lions Club Brugge Zeehaven. Op 27 april 2003 openden onze verkenners het oude veerpont van Speyen te Sint-Andries voor 1 dag en haalden hier tot 3 maal toe het VRT nieuws mee. In het voorjaar van 2003 werd er fors geïnvesteerd in de omgeving van het lokaal. Er werd een huisvuilberging gerealiseerd, het terrein werd heraangelegd met aandacht voor wateroverlast en er kwam een watermeter in het lokaal, waardoor we na jaren van miserie eindelijk onze watermeter konden raadplegen op een normale manier. Onze verkenners kregen ondertussen de microbe van buitenlandse kampen te pakken ze gingen op kamp tot in het centrum van Parijs.

Het was dan ook met volle moed dat de nieuwe groepsploeg van Bram GHEYLE (2e generatie groepsleider in de familie!) en Jeroen LEMAIRE in september 2003 de fakkel overnamen van Vincent LOGGHE, die samen met de vzw een stevige basis had gelegd voor een nieuwe generatie Savioleiding. Op 8 november 2003 ging de eerste “Savio’s algemene kenniskwis” door, onder impuls van Steven SLOS, Jeroen LIEVENS en Bart DEBEER. Een succesnummer dat tot op vandaag telkens een jaarlijks vervolg kreeg. In het voorjaar van 2004 wisselden vzw voorzitter Andries NEIRYNCK en pr Dominiek RAES van petje waardoor de verantwoordelijkheden een stuk beter verdeeld werden binnen de vzw. In het voorjaar van 2005 zetten enkele Savianen, Brugge op de wereldkaart door hun medewerking aan Corpus, niet in het minst met de deelname aan de fotoshoot van Spencer Tunick. Hierbij herinneren we ons de logistieke hulp van de verkenners, de chocoladeverf van chocolatier Dominique PERSOONE op de naakte vrouwen en het adamscostuum van Filip SCHUTYSER en Bart DEVRIENDT. De verkennerstak zette, na een binnenlands kamp in Botassart in 2004, zijn buitenlandse kampen trend door met een kamp in Tsjechië in de zomer van 2005, mede gefinancierd door de succesvolle “Fiesta Exotica”.

Na de twee fantastische jaren onder Jeroen LEMAIRE en Bram GHEYLE, namen Brieuc VAN DAMME en Bruno DHONDT in september 2005 het groepleiders-roer over. In het voorjaar van 2006 werd het terrein rond het lokaal grondig aangepakt, alle lokalen werden aangesloten op het rioleringsnet, een enorme vooruitgang als je weet dat vroeger de ruimdienst een paar keer per jaar mocht langskomen om de septische putten te ruimen. Sinds inkomstenjaar 2005 krijgen de ouders een fiscaal attest voor de gevolgde kampen, administratie binnen een scoutsgroep is bijna een full-time job geworden. Onze verkenners trokken in de zomer van 2006 terug het voormalige Oostblok binnen en trokken door Oekraïne. Op de overgang van 2006 werd de nieuwe Saviodas voorgesteld! De karakteristieke geruite Saviodas is voor de volgende decennia weer een zekerheid!

In het voorjaar van 2007 vierden we 100 jaar scouting. Het volgelopen Koning Boudewijnstadion en de duizenden scouts die onze hoofdstad belegerden zijn voor altijd in ons geheugen gegrift. In mei 2007 namen we afscheid van groepsleider recordhouder en oud voorzitter van het Feestcomité Paul BEUKELAER. Savio is de laatste jaren enorm gegroeid en dit resulteert in wachtlijsten voor onze jongste takken, dit in functie van de leefbaarheid van de groep.

In september 2007 namen Sanne ROELS en Gauthier VAN DAMME de groepsleidersfakkel over. Onder hun impuls blijft de groep op hoog niveau draaien. De succesvolle Fiesta Exotica, waardoor de verkenners dit jaar naar Roemenië op kamp kunnen en we terug een tent en shelters kunnen aankopen zijn hier mooie voorbeelden van. In oktober 2007 werd ons lokaal het decor van een Aspe aflevering, in ons leiderslokaal, beter gekend als de bar werden het voor Pieter VAN IN en zijn ega Hannelore MARTENS even op de proef gesteld. In het voorjaar van 2008 werd de oude vloer van de bovenste verdieping, die dateert van na de heropbouw na de brand van 1983, uitgebroken en vervangen door nieuwe osb platen en een stevige waterafstotende vinyl. Een investering van een enkele duizenden euro’s

Op 13 september 2008 vierde Savio zijn 50 jarig bestaan. De jaarlijkse overgang groeide uit tot een fantastisch feest met een extra feestelijke barbecue en een reunie van bijna alle groepsleiders ooit. Duizenden foto’s uit het Savio archief werden voor deze gelegenheid ingescand, een mooie herinnering aan een mooi stukje Saviogeschiedenis.

In het voorjaar van 2009 gaf oud Saviaan Kurt DEFRANCQ in de Magdalenazaal een optreden van Tupperman. Dit gaf de mogelijkheid om in de Saviokeuken een nieuwe moderne dampkap te installeren en een nieuwe tent aan te kopen. De volledige groep ging op groepskamp naar Heure, bij Marche-en-Famenne met als klap op de vuurpijl een fantastisch groepsspel. In september 2009 namen Thomas VERMANDELE en Olivier NEMERY in september de fakkel over van de legendarische Sanne ROELS en adjunct Koen WALLEYN.

In maart 2010 werden de jeugdlokalen van de Prangeweidedreef terug door jeugdige vandaaltjes bezocht, andermaal een hele laffe daad. De verkennersfuif Fiesta Exotica blijft als financiële actie een financiële topper, en een must om te blijven investeren in goeie tenten en shelters.

In het voorjaar van 2011 ging de voorlopig laatste editie van Savio’s algemen kenniskwis door. Bart DEBEER, Steven SLOS, Jeroen LIEVENS, Pieterjan LEFEVER, Rubben DOBBELAERE en Steve KELLNER zorgden jarenlang voor een fantastische hersenbrekers en kwisplezier. In september 2011 kreeg onze jeugdschepen Martine MATTHYS zicht op onze investeringen in brandveiligheid en de beveiliging van ons lokaal: alle buitendeuren draaien nu naar buiten open, de noodverlichting werd geoptimaliseerd en alle sloten werden beveiligd. Groepsleiders Pieter PIRMEZ en Pieterjan DECOSTER namen de fakkel over in september 2011, met een ongekende kracht voor 2 prachtige scoutsjaren en een onvoorstelbaar aantal leiders: 30 takleiders!

In september 2012 werd de vzw ploeg vernieuwd met Sanne Roels en Bruno Dhondt. Penningmeester Bruno SCHUTYSER nam afscheid van de vzw na een carière van 25 jaar. Verhuurverantwoordelijke Greet en Kurt DEMURIE gaven na jarenlange trouwe dienst haar fakkel door aan Hans BOGAERT. In 2012 werden onder het bewind van Pieterjan DECOSTER en Pieter PIRMEZ enkele grondige veranderingen gedaan aan ons lokaal. Zo is de leidersbar volledig vernieuwd en heeft het lokaal een gloednieuwe brandinstallatie en brandhaspel gekregen die voldoet aan de strengst mogelijke normen. Dit was ook het jaar waarin de verkenners hun tot nog toe verste buitenlands kamp ooit hebben gedaan, nl. Bulgarije, waar ze door het Pirin-gebergte getrokken zijn.

In september 2013 neemt groepsleider Pieterjan DECOSTER de fakkel definitief over van Pieter PIRMEZ met aan zijn zijde adjunct Laurens HELEWAUT. Onder hun bewind ondergaat Savio een digitale transformatie. De website werd volledig vernieuwd, en per tak werd er een facebookpagina aangemaakt, waardoor ouders foto’s van de kampen en vergaderingen konden volgen. In ditzelfde jaar verkregen we het Gold Label van de preventiedienst voor ons uitstekende drugsbeleid. De alom bekende Fiesta Exotica werd ingeruild voor een project van een heel ander formaat. Samen met Jitse MASSANT, hopman van de verkennertak, werd Indian Camp Festival in het leven geblazen. Met dit kleinschalige festival bewees Savio maar nog eens wat het allemaal in petto had. Helaas verloren we op 6 december 2013 ook één van de beste leiders in de geschiedenis van Savio, Joost MASSANT, Impulsieve Toepaja, en tevens broer van leiders Jitse en Joppe MASSANT.

In september 2014 nam Jitse MASSANT het roer over van Pieterjan DECOSTER als groepsleider. Samen met Laurens HELEWAUT zorgden ze voor een nieuwe verflaag in de bar, de inkom en de toiletten. In ditzelfde jaar gingen de verkenners ook weer op buitenlands kamp, ditmaal naar het warme Corsica.

In september 2015 gaf Laurens HELEWAUT de fakkel door aan Ward BUFFEL, die samen met Jitse MASSANT het roer overnam. In dit jaar werden alle buitendeuren vervangen. Na nog geen twee jaar tijd vond er helaas ook opnieuw een overlijden plaats binnen Savio. Op 19 september 2015 verloren we Robin Fierens, Goedaardige Beo, 3e jaar verkenner aan zijn strijd tegen kanker.

In september 2016 werd de groepsleiding volledig vernieuwd. Er werd nu geopteerd voor een triumviraat bestaande uit Tom AERTS, Bram VAN DEN BERGHE en Lennard AMEYS. Lennard zorgde toen eigenhandig voor een nieuwe toog en een nieuwe laag verf in de bar. Met Indian Camp Festival werden we ook de eerste Brugse organisatie die het Feest Wijzer Label verkreeg van de preventiedienst. De verkenners trokken door de idyllische heuvels van Schotland. Wederom een buitenlandskamp om nooit te vergeten.

In september 2017 werd Tom AERTS vervangen door Joppe MASSANT, alsook werd Pieter PIRMEZ de nieuwe voorzitter van de VZW. Joppe MASSANT blies weer nieuw leven in de website, door onder andere foto’s van alle vergaderingen eraan toe te voegen, en hem mobielvriendelijker te maken. Dankzij de VZW verkregen we van Toerisme Vlaanderen het A-label voor ons lokaal, wat een zeer grote stap was naar het verhuur toe. Betreffende Indian Camp Festival werd de organisatie overgedragen aan een nieuwe en jonge garde.

In september 2018 geeft Bram VAN DEN BERGHE de fakkel door aan Mathias DEBEVERE, die samen met Lennard AMEYS en Joppe MASSANT het nieuwe groepsteam vormt. Dit scoutsjaar stonden ze echter voor een belangrijke uitdaging: het vieren van het 60-jarige jubileum van Savio! Daarvoor organiseerde het groepsteam een unieke editie van de overgang met allerlei activiteiten. Zo was er het Savio-museum waar men oude herinneringen kon opsnuiven, de Savio-cinema waar de kampfilmpjes uit het verleden te zien waren, bubbelvoetbal als entertainment voor groot en klein en nog meer. Al dit resulteerde in een meer dan geslaagde overgang boordevol nostalgie!

In september 2019 geven Joppe MASSANT, die zijn nieuwe functie als districtscommisaris van de scoutsen uit Brugge zal opnemen, en Lennard AMEYS het groepsteam, en wordt de fakkel doorgegeven aan Stijn DE LEERSNYDER en Jannes LAMBRECHT. Dit nieuwe groepsteam staat klaar om Savio vol enthousiasme te leiden, met mooie uitdagingen voor de boeg, zoals de samenwerking met Rikolto voor de Warmste Week!

“Savio forever, Savio moet zien” luidt het nog steeds in onze groep, we kijken de toekomst van de beste scouts van Brugge hoopvol tegemoet!